Grand Prix van Wognum 2017, aflevering 33 op de PietSpeedWay

AGIO Avond

Ramon, HET DÉMON

De finalisten bij de Agio Avond, van links naar rechts Sven Blaauw, Ramon Baart, Nick Boots en Pé Hoogland.

De 33e editie, en net zoals met carnaval: als het getal door 11 deelbaar is, dan wordt het weer feest voor de "oudere" racers en ex-deelnemers. Een avond met 36 deelnemers die het meedoen belangrijker vinden dan het winnen. Maar, als we er dan tòch zijn, gaan we wel voor die overwinning. Een flink deel van de rijders heeft ooit al eens meegedaan bij de Grand Prix en daarbij ook prijzen verdiend. Zo was de winnaar van 1982, Bas Dontje uit Hoorn aanwezig maar hij behoorde niet tot de finalisten. Natuurlijk waren ook Peter Romein, en Ramon Baart als ex-winnaars aanwezig, alsmede de AGIO kampioen van vorig jaar Nick Boots. Leuk was wederom de komst van Sven Blaauw, met hem hebben Nico en Piet (van team Piet Speed) in het verleden veel geracet. Hij komt speciaal uit Harderwijk (nee, hij is géén dolfijnen dompteur!) èn hij is geen familie van de Blaauw'en uit Wognum. Maar hij is wel snel.

De Grand Prix van Wognum

Er zijn op deze avond ook mensen verhinderd omdat zij met het WK 3 banden biljarten meedoen; ook daar is meedoen belangrijker als winnen. Wellicht kunnen we ooit een soort wedstrijd organiseren tussen finalisten van het WK 3 banden èn ons WK "4 banden". Wie weet.

Er reden uiteindelijk 13 kanjers mee in de finale die middels het afvalsysteem werd beslist in de Grote Finale, waarbij Ramon Baart liet zien waarom hij zelfs twee keer de wisselbeker won. Zijn vinger-bewegingen zijn onnavolgbaar, hij is een race-demon, zo snel. Glimlachend won hij de VIP kaarten voor de Gamma Racing Days.

Junioren (t/m basisschool)

Verrassende winnaar SAM steelt de show!

We gingen er zaterdagmorgen goed voor zitten: geen voetbal dus al vroeg bezoek van héél jonge, en wat oudere jeugd. De hele kleine rijders beperkten zich tot het trainen, die vonden de stap naar het èchte werk nog wat te groot. Maar, om te beginnen: hulde aan al die rijders die zó goed bezig zijn met het inzetten van auto's die uit de baan zijn gevlogen. Niemand wordt aan z'n lot overgelaten, niemand wordt benadeeld. Dank! Ook hulde voor "onze" Nico Braas die keer op keer, na elke 3 minuten de auto's op de goede plek neerzette. De baan was wéér anders, en groter dan in 2016 en de lay-out was zodanig door Sjors en Maurice (Piet Speed) bedacht dat Nico er precies tussendoor kon lopen. Wegenbouwer Heijmans zou hier jaloers op zijn, in één avond aangelegd, zonder verzakkingen.

De opbouw van de baan

Wie misten we dit weekend: na vele jaren blijken rijders inmiddels toch te oud geworden en zijn de basisschool ontgroeid. Zo vond Sem Romein dat hij, geboren op 18 september, helemaal niet voordelig jarig was. Hij werd nu al verbannen naar de zondag. Ook de gebroeders de Boaz en Kaya hadden er enige moeite mee, maar lieten zich op zondag van werkelijk hun allerbeste kant zien.

Na veel strijd werden de finalisten geselecteerd en dat moment was voor veel rijders al hèt moment van de dag. Vooraf is niet bekend waar de grens ligt: hoeveel ronden zijn nodig voor een plaats bij de besten, en dat waren er ditmaal maar liefst 16. Uiteindelijk was 47 ronden de Piet Speed limiet, Nout Roos en Luc Wijsman haalden dat als laatsten. Met 49 ronden haalden Sam Kaldenbach en Kane Rood ook de "E" finale. Ja, de Sam die ons allemaal zou verbazen. Finn Rood was met 56 ronden tot dan de snelste en plaatste zich voor de halve finale.Tijn Bleeker, titel verdediger was tweede op 1 ronde achterstand en mede favoriet. De familie Rood is een echte race familie en draagt dan ook Red Bull team kleding: het team van Max Verstappen.

De finalisten reden allemaal met ontzettend veel plezier en inzet en opvallend was de opmars van Sam, hij bereikte stiekem de halve finale, kwam steeds beter in zijn ritme. Finn en Tijn maakten zich nog geen zorgen over deze outsider. Uiteindelijk twee halve finales, met daarin dus Sam, Tijn, Finn, maar ook de rechtstreeks geplaatste Wout Buis, Jelle Schirrmann, Stefan Dekker en Daan Zweet. Vanuit de C finale kwam ook nog Wout Hoogewerf. Ging dat allemaal probleemloos? Nee.

Twee halve finales, en vanuit de eerste promoveerden Tijn, en jawel: Sam. De spanning in de andere halve was te snijden want: de baan was op 1 plek een beetje stuk (wederom Heijmans?) maar de rijders in de groene baan hadden daar allemaal last van. We waarschuwden maar in het heetst van de strijd werd Finn daar toch het slachtoffer van en verspeelde als snelste man op de baan helaas een finaleplaats.

In de finale ging Tijn de eerste 3 manches flink aan de leiding en stond klaar om met de snelle groene wagen de titel te prolongeren. Maar, bij de start: stond de auto er niet goed in? Was er een storing? Inzetters probeerde het nogmaals maar het probleem leek niet opgelost. Reserve auto in de baan maar het mocht niet baten, de flow was weg. Oorzaak bleef een mistery want de auto reed weer. Dat zijn de geheimzinnige krachten in de sport: succes komt te voet, maar gaat te paard... Sam profiteerde volop, en reed vloeiend naar de overwinning. Van harte, hij mag ook als VIP naar Assen met JR Motorsport maar natuurlijk zou hij nòg liever naar Max Verstappen gaan.

Natuurlijk waren voor alle finalisten ook leuke prijsjes, ter beschikking gesteld door autobedrijf Peter Ursem. Nog nagenietend van de gratis limonade en chips volgde de huldiging:

Senioren

Wie Weet Wisselt de Wisselbeker volgend jaar definitief naar de Weergaloze Jordy

Geheel in strijd met een dag eerder hield op zondag het materiaal zich perfect staande in de slotfase van de Grand Prix. Daardoor ontspon zich een fantastische wedstrijd met tal van toppers aan de knoppen. Meerdere voormalig kampioenen wilden zich laten kronen tot kampioen. De laatste in het Obama-tijdperk. Of dat de reden was dat vele oud-prijzenpakkers zich inschreven, valt niet te bewijzen. Feit is wel dat het deelnemersveld sterk was.

De winnaar van de Grand Prix van Wognum 2017: Jordy Benard

Dat bleek al in de voorrondes. Het niveau was gigantisch hoog. Ieder slippertje gooide roet in het eten van iedereen met ambitie. Dankzij geweldig inzetten van velen langs de kant bleek de 'natuurlijke selectie' ook ditmaal de sterkste coureurs over te laten. De winnaar van 2016, Job Zuiver, en die van 2015, Jordy Benard, kwalificeerden zich rechtstreeks voor de halve finale. Samen met de broers Kaya en Boaz de Buizerd, Tijn Bleeker en Dave Romein.

Voor de halve finales begonnen, ontspon zich een spannende strijd om de overgebleven twee plekken voor de halve finale. Rick en Jelle Schirrmann klommen vanuit de E-finale op naar de D-finale. Maar verder dan een prachtige vermelding met foto in het Noordhollands Dagblad kwamen ze niet. Wessel Snijders ging door naar de C-finale. Daarin moest hij zijn meerdere erkennen in Tom Schneider en Sem Romein die zich ook bij de halve finalisten voegden.

In de eerste halve finale moest Job Zuiver alles uit de kast halen om de hoop op titelprolongatie in leven te houden. Jordy Benard was al snel gevlogen. Achter hem knokten Job, Dave en Sem om de tweede plek, die ook een ticket voor de finale zou opleveren. De beste papieren waren voor Dave bij het ingaan van de laatste manche. Maar per rondje hengelde Job hem binnen om in de laatste dertig seconden toe te slaan.

De andere halve finale bleek Tom Schneider al snel de sterkste. Tijn Bleeker moest voor een plek in de finale afrekenen met beide broers De Buizerd. Dat bleek teveel gevraagd. Boaz haalde het niet. Kaya wel. En dus ging hij samen met Tom, Job en Jordy naar de finale.

Met vier perfect geprepareerde auto's en super marshalls langs de kant lag het lot volledig in eigen hand. Al snel greep Jordy de macht en liet die niet meer los. Wat Kaya, Tom en Job ook probeerden. Constant draaide Jordy zijn rondjes. Met de ervaring van zijn overwinning twee jaar eerder op zak, was hij ook niet gevoelig voor zenuwen. Gestaag denderde hij over de 24,25 meter lange Piet Speed Way om zich uiteindelijk tot winnaar de kronen. Job kwam uiteindelijk als tweede over de meet. Tom voegde andermaal een ereplaats aan zijn palmares toe. De vierde plaats voor Kaya was niet waar hij op hoopte, maar wel een keurige prestatie.

Uitslag AGIO avond

A-Finale

B-Finale

C-Finale

D-Finale

Uitslag Junioren

Finale

Ene Halve Finale

Andere Halve Finale

C-finale

D-finale

E-finale

Uitslag Senioren

Finale

Ene Halve Finale

Andere Halve Finale

C-finale

D-finale

E-finale

Hoofdsponsor van De Grand Prix van Wognum 2017 is voor de zevende keer JR Motorsport.
JR Motorsport is hèt domein van betrouwbare en duurzame techniek binnen de BMW autosport.

JR Motorsport richt zich op professionele coureurs uit heel Europa en heeft talrijke kampioenen voortgebracht zoals in 2016 de overall kampioen in de Super Car Challenge.

In december 2016 ontving JR Motorsport in het hoofdkwartier van BMW in Munchen de vijfde plaats bij de Sport Trophies. Naar deze prijs dingen alle BMW teams uit de hele wereld mee. Best wel iets om trots op te zijn.
Tijdens het weekend van de Grand Prix van Wognum, behaalde JR Motorsport een zevende plaats in de klasse SP3-GT4 bij de 24 uurs race in Dubai.

Dit jaar staat JR Motorsport oa op het circuit van Zandvoort, Assen, Zolder, Mugello en Silverstone.

Behalve de prijzen voor de finalisten zijn er diverse andere prijzen, beschikbaar gesteld door Autobedrijf Peter Ursem.

De limonade op zaterdag is geschonken door Bleeker Bouw.

De chips op zaterdag is gedoneerd door Edwin van Diepen.

De pallets onder de baan komen bij Simon Loos vandaan.

De prachtige nieuwe shirts van de wedstrijdleiding zijn gemaakt door Borduurstudio eSBee