30 november en 1 december 1985

Hegemonie van Nico Groen bijna doorbroken!

Na 2 dagen van racen en nog eens racen tegen anderen en tegen zichzelf wist de bovengenoemde Wognumrmer toch weer beslag te leggen op de felbegeerde wisselbeker, die nu definitief in zijn bezit is. Met de bijbehorende prijzen in de armen kondigde hij echter tevens aan een punt achter zijn actieve Grand Prix carrière te zetten, nu hij zich op het hoogtepunt bevindt. Net als in de echte autosport Niki Lauda heeft Nico te kennen gegeven de voorkeur te geven aan een loopbaan met vliegtuigen, waarbij Team Pietspeed hem veel succes toewenst. De prijsuitreiking waarbij dit alles bekend gemaakt werd was dit jaar helaas minder sfeervol als voorgaande jaren, alhoewel dit zeker niet aan Sandra lag: haar ronde-kussen klonken als nooit tevoren. Door diverse oorzaken (Sinterklaasdrukte) had het publiek het rond 6 uur voor gezien gehouden en tevens werd Fats Kok node gemist.

Op zaterdag hebben wij 17 fanatieke rijdertjes aan het werk gezien, veelal jongelui van 4 tot 7 jaar, die meedoen veel belangrijker vonden dan winnen en dat lieten zij dan ook zien d. m.v. een zevental finalisten, waarvan Elmar Schut de snelste bleek. Dat ervaring in deze sport, en vooral ook doorzettingsvermogen, erg belangrijk zijn blijkt wel uit het feit dat de eerste 3 vorig jaar reeds tot de beste 5 behoorden. Volgend jaar zal ook de huidige top debuteren bij de senioren, zodat de jongere rijders nog meer kans krijgen.

Zondagmorgen, half tien: voor de deur al 10 deelnemers uit alle windstreken, klaar voor de strijd met de eigen auto's in de vrije klasse. Naast de titel van de beste vrije klasserijder is het winnen van de eigen auto een extra opsteker, waarbij enkele deelnemers zich geen enkele moeite hadden bespaard om de mooiste, snelste en sterkste auto te bouwen.

18 Rijders traden aan en in een zinderende finale wist Erik Valk te winnen van Nico Groen en Peter Romein, ondanks een combine van de Wognummers. Om 1 uur begon het menens te worden met de wedstrijden voor de senioren waarbij 54 deelnemers zich aangemeld hadden. Nadat in de voorrondes een flinke schifting had plaatsgevonden, werd om 4 uur een begin gemaakt met de finale, waarin zich ook de gepromoveerde junioren bevonden, die in 1983 en 1984 daar de dienst uitmaakten.

Sven Blaauw en Nico Groen hadden de beste papieren, maar waren niet opgewassen tegen een sterk opgekomen Erik Lenderink, die een spannende A-finale winnend afsloot. Aan het einde van de middag tenslotte stonden de 2 beste junioren oog in oog met de 2 beste senioren: spanning gewaarborgd. Dit jaar moesten de junioren het afleggen tegen de senioren, die het echter met elkaar nog lang niet eens waren: daar waren 4 snel afgelegde races voor nodig. Ondanks protesten wegens een vermeende dubieuze wagen-inzetting werd Nico Groen glorieus winnaar van de Grand Prix van Wognum.

Uitslag Junioren

Uitslag Vrije Klasse

Uitslag Senioren

Uitslag Finale